Glen Valentine groeide op in de Zuid-Afrikaanse provincie Gauteng, waar zijn onbetwistbare passie voor vogels en dieren in het wild al op zeer jonge leeftijd begon. Zijn interesse groeide terwijl hij met zijn gezin alle uithoeken van Zuidelijk Afrika verkende en op 19-jarige leeftijd het record van zijn broer Keith verbrak als jongste persoon die 850 vogelsoorten in de Zuid-Afrikaanse subregio had gezien (Keith is ook een fulltime Rockjumper-gids). Glen begeleidt al ruim tien jaar fulltime voor Rockjumper in afgelegen uithoeken van Afrika, Azië, Australazië, Madagaskar en Brazilië en heeft zo een uitgebreide kennis opgebouwd van de vogels en de natuurlijke historie van die regio’s. Glen heeft ook een bachelordiploma in boekhoudkundige wetenschappen van de Universiteit van Zuid-Afrika op zijn naam staan. Zijn uitzonderlijke vogelvaardigheden en persoonlijke karakter in combinatie met zijn extreme enthousiasme zullen zorgen voor een fantastische en onvergetelijke tour met Glen.
Hoe ben je met het vogelen in aanraking gekomen?
Ik begon op zeer jonge leeftijd met vogelen toen mijn ouders in 1989 met de hobby begonnen. Ik was toen vier. In eerste instantie ondernamen we 'normale' gezinsvakanties, waarbij we wat ongedwongen vogels spotten, terwijl we genoten van het gebruikelijke strand, wandelen, algemene natuurvakanties en vakanties om bezienswaardigheden te bekijken. Naarmate mijn broer en ik ouder werden, raakten we steeds meer geïnteresseerd in vogels en tegen de tijd dat ik twaalf was (toen we onze eerste familiereis vanuit Zuid-Afrika naar Zimbabwe maakten) zei ik dat “de bug beet had” en mijn groeiende interesse snel werd obsessief. Sindsdien is mijn passie voor vogels kijken en mijn plezier in deze prachtige en buitengewoon lonende hobby nog verder toegenomen en heeft ertoe geleid dat ik meer dan tien jaar lang voor Rockjumper heb mogen begeleiden en de wereld heb kunnen verkennen, terwijl ik geniet van de rijkdom aan magische vogels die de continenten Afrika, Azië en Australazië te bieden hebben.
Wat bracht je ertoe om een carrière in het toerisme te kiezen?
Nadat ik mijn bachelordiploma in Accounting Sciences had afgerond, kwam ik geheel onverwacht in aanraking met gidsen en de toeristische sector toen mij een baan als gids werd aangeboden bij Rockjumper Birding Tours. Ik had nooit verwacht dat ik in de toeristische sector zou gaan werken, maar sinds ik er elf jaar geleden begon, heb ik nooit meer achterom gekeken.
Wat zijn je andere hobby’s en interesses?
Ik speel graag gitaar, speel tennis en cricket, schrijf en componeer liedjes, tuinier en fotografie. Ik hou ook van wandelen/trekking/bushwalken en kamperen in de buitenlucht.
Wat vind jij het leukst aan op tournee zijn?
Ik vind het erg leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en weer te reizen met vrienden die ik tijdens eerdere reizen heb gemaakt. Ik hou ervan om de natuur te ervaren en de vele verbazingwekkende wildernissen die de wereld te bieden heeft en die we heel gelukkig mogen ervaren tijdens onze reizen. Uiteraard vind ik het ook erg leuk om nieuwe plekken, vogels en zoogdieren te zien, maar het is ook heerlijk om terug te gaan naar bestemmingen die ik al eerder heb bezocht en de grote verscheidenheid en diversiteit aan wilde dieren die ik al heb gezien en waarmee ik bekend ben opnieuw te ervaren. met. Een van mijn grootste liefdes op tournee is proberen zoveel mogelijk soorten vogels en zoogdieren te zien en eerdere Rockjumper-records te verbreken wanneer de gelegenheid zich voordoet!
Wat zijn jouw sterke punten als reisleider?
Ik denk dat mijn enorme geduld een van mijn beste eigenschappen is. Er zijn maar weinig mensen die mij kunnen irriteren of irriteren. Ik heb een enorme tolerantie en acceptatie voor alle soorten mensen en alle soorten vogelaars en hun vogelmogelijkheden. Een andere van mijn sterkste punten is dat ik een tour gemakkelijk kan aanpassen aan de samenstelling en intensiteit van een bepaalde groep, dat ik intens kan vogelen en records kan breken met hardcore vogelgroepen, en dat ik kan ontspannen en mensen een all-round leuke tijd kan bezorgen met een minder intense groep vogelaars. Ik hou ook van gezelligheid met gasten, ben knap, vriendelijk, begripvol, zorgzaam en gepassioneerd.
Ben jij een enthousiaste vogelfotograaf?
Ik ben een fervent fotograaf en vind het leuk om een paar foto's te maken als de gelegenheid zich voordoet. Het is altijd leuk om een goede foto te maken van een werkelijk geweldige vogel of dier, maar het is vaak moeilijk om fotografie te combineren met het leiden van een vogelreis.
Ben jij een luisteraar; En zo ja, op welke lijsten richt u zich dan vooral?
Ik ben een luisteraar! Lijstjes houden het allemaal spannend en een uitdaging. Ik houd de volgende lijsten bij van vogels die ik heb gezien en de volgende lijsten zijn mijn belangrijkste focus: Mijn wereld, Afrika, Zuidelijk Afrika, Madagaskar, Azië, Australië, Nieuw-Guinea, Australië, vogelfamilies en Fotografische vogellijsten, evenals een wereldzoogdierenlijst. Ik neem ze echter niet al te serieus en vind het allemaal gewoon leuk, maar ik geniet er wel van om nieuwe vogels te zien en de cijfers te zien stijgen.
Heeft u interessante verhalen of anekdotes over recente tours?
Tijdens een reis naar Malawi in december waren we aan het vogelen in het Liwonde National Park in de Lower Shire River Valley. December is zomer in Malawi en dit deel van de wereld wordt in deze tijd van het jaar extreem heet en vochtig. Maar met de hitte, vochtigheid en regen komt een van 's werelds mooiste, ongrijpbare en enigmatische vogels: de Afrikaanse Pitta. Om verschillende redenen zijn Pitta's een van die families die vogelaars echt willen zien, aangezien elke soort Pitta extreem levendig gekleurd is en over het algemeen zeldzaam en moeilijk te zien is. De Afrikaanse Pitta past perfect in deze categorie en blijft een van de moeilijkste pitta's ter wereld om te zien. Daar stonden we dus in Liwonde, zonder er echt aan te denken een Afrikaanse Pitta te zien, want ondanks dat Malawi midden in het broedgebied van de soort terechtkwam, zijn er maar heel weinig gegevens over de soort voor het land. Het vogelen was uitstekend die ochtend en we pikten alle specialiteiten van het reservaat op, zoals de Bruinborstbaardvogel, Livingstone's Vliegenvanger, Lillian's Dwergpapegaai, Racket-tailed Roller, Speckle-throated Woodpecker, Collared Palm Thrush en Boehm's Bee-eater om maar te noemen slechts een paar, en eigenlijk gewoon genietend van het vogelen en het verblijf in dit fantastische reservaat, toen plotseling de voor de hand liggende en bekende roep van een Afrikaanse Pitta weerklonk vanuit een gebied met dichte oevervegetatie aan de linkerkant van de weg. Er was echter één groot probleem! Het gebied waar de Pitta vandaan riep, lag binnen de grenzen van een opvangcentrum voor zwarte neushoorns, dat was afgezet met een enorm, drie meter hoog olifantenhekwerk! Zoals degenen onder jullie die het weten... in de meeste Afrikaanse nationale parken/reservaten is het ten strengste verboden om je voertuig te verlaten, tenzij je in een speciaal aangewezen kamp, uitkijkpost of picknickplaats bent, vanwege de aanwezigheid van wilde, gevaarlijke dieren zoals olifanten, neushoorns, buffels en leeuwen. Niettemin waren we wanhopig op zoek naar deze bijna mythische soort en dus stapten we uit het voertuig (er leek niemand in de buurt te zijn) en begonnen op en neer te slenteren over het gedeelte van de weg dat grenst aan waar de vogel vandaan kwam. , in de hoop er misschien via het hoge hek een zicht op te krijgen. We waren zo verdiept in onze pogingen om de Pitta te zien dat we alle zorg verloren hadden om uit ons voertuig te komen en schrokken toen er plotseling een gewapende ranger uit het niets op zijn fiets verscheen en wilde weten wat we buiten onze auto aan het doen waren. We waren uiterst verontschuldigend en beschaamd, en ik legde uit dat we alleen maar wilden kijken of we een heel bijzondere vogel konden vinden, de Afrikaanse Pitta. Ik legde de boswachter uit dat de vogel aan de andere kant van het enorme hek aan het roepen was (ik heb hem op de roep gewezen) en liet hem een illustratie van de vogel in de veldgids zien. Hij leek erg nieuwsgierig en het hele scenario interesseerde hem enorm. Vervolgens werd hij overweldigd door de kleuren van de vogel, zoals geïllustreerd in de veldgids, en riep geanimeerd uit: “Dat is de mooiste vogel die ik ooit heb gezien! Ik wil deze vogel zien!” Ik was geschokt door zijn reactie en viel bijna om toen hij voorstelde dat we allemaal onder een gat zouden kruipen dat hij kende in het enorme olifantenhek dat ons scheidde van het Rhino Sanctuary vanwaar de Pitta riep. Nog steeds onder de indruk van zijn aanbod, volgden we de ranger terwijl hij voorop liep en binnen enkele minuten waren we getuige van een van de meest spectaculaire waarnemingen van de natuur: de roeping van de Afrikaanse Pitta! Wij waren op zijn zachtst gezegd heel blij, net als de boswachter, en we gaven de heer graag een leuke tip om onze waardering te tonen voor zijn begrip en gretigheid om ons de vogel te laten zien. Wat een geweldige en onvergetelijke ervaring inderdaad!
Wat zijn je toekomstige doelen als vogelreisleider?
Ik zou heel graag 7000 soorten vogels en 500 soorten zoogdieren willen zien tijdens mijn carrière als gids, met specifieke Afrikaanse en Aziatische doelen van 2000 soorten voor elk continent. Ik wil ook graag 4000 vogelsoorten fotograferen en alle zeven continenten bezoeken!
Wat is je favoriete plek/land om te begeleiden?
In Afrika, waar dan ook in Oost-Afrika, met name Ethiopië, maar ook Kenia, Tanzania en Oeganda; en in Azië Bhutan, met Thailand en Maleisië/Borneo op een goede tweede en derde plaats.
Wat is jouw advies aan mensen die naar Ethiopië willen?
Voor iedereen die van dieren in het wild houdt, is het Ethiopische buitenleven en de wildernis de perfecte bestemming! Ik heb nog nooit ergens vogels gevogeld waar meer vogels zijn (in enorme aantallen) dan in dit geweldige land! Het aantal vogels in het hele land is werkelijk verbluffend en Ethiopië herbergt ook een schat aan grote zoogdieren, waaronder de met uitsterven bedreigde Ethiopische Wolf en de werkelijk indrukwekkende Gelada-baviaan. Het land heeft ook het op een na hoogste aantal endemische vogels in heel Afrika (na Zuid-Afrika), waardoor het een essentiële vogelbestemming is. Dit alles gezegd hebbende, moet je het land echter met een open geest benaderen, aangezien sommige accommodaties vrij eenvoudig zijn en zeker niet wat je in de “westerse wereld” gewend bent. Ethiopië is een “ontwikkelingsland” en daarom is de infrastructuur nog niet op het niveau dat men in eigen land gewend is. Je maakt ook kennis met een aantal interessante en nogal diverse culturen, en bent getuige van een achtjarige jongen van de Afar-stam die door de woestijnvlaktes van het Awash-gebied in het noordoosten van Ethiopië slentert in een wit gewaad, met een AK47-aanvalsgeweer over zijn schouder. en een hakmes dat aan zijn middel hangt en bijna zo groot is als zijn arm, is inderdaad een lust voor het oog! Er is echter geen reden tot ongerustheid, aangezien al deze wapens slechts voor de show zijn en “deel uitmaken van hun cultuur”. De Ethiopische bevolking (vooral in de hooglanden) is uiterst vriendelijk en het land blijft een van de veiligste ter wereld. Een open geest en een gevoel voor avontuur en humor zullen een grote bijdrage leveren aan het genieten van het land en zijn verbazingwekkende natuurlijke historie, en ik twijfel er niet aan dat iedereen met deze instelling Ethiopië zal beschouwen als een van 's werelds leukste en beste vogelbestemmingen! Ik kan onze Ethiopische Endemics-tour niet genoeg aanbevelen en prijzen!
1-888-990-5552
info@rockjumper.com
Wat een fantastische tour naar zo'n afgelegen deel van Indonesië. Zoals altijd waren Glen en Keith Valentine uitzonderlijke gidsen en erg leuk om mee te maken. De bemanning van onze boot, Lady Denok, was geweldig, of het nu in de eetkamer was, geweldige koffie zette, ons in en uit de rubberboten bracht of ons meenam met snorkelen. Toen we de boot in de Tanimbars verlieten, was de lokale agent daar om ons te ontmoeten en het landgedeelte van de tour werd uitzonderlijk goed beheerd. De lokale bevolking was erg gastvrij en kon niet genoeg voor ons doen.