We hadden de zachte helling beklommen en hadden een pauze genomen op de rotsachtige, donkergekleurde toendra. De grindweg en onze voertuigen waren onder ons uit het zicht verdwenen en de ruige wildernis strekte zich in alle richtingen uit zonder een spoor van menselijkheid. Deze tijd van het jaar was de toendra een mozaïek van sneeuw, grijze rotsen en vergeeld gras met sporen van lentegroen. Een paar kilometer naar het zuiden strekte zich het lage, maar nog steeds besneeuwde Kugluaik-gebergte uit, dat we via een pas waren overgestoken om hier te komen. In alle andere richtingen konden we golvende heuvels en valleien zien, bezaaid met meren en vijvers. De dichtstbijzijnde stad, Nome, ligt 115 kilometer naar het zuiden, achter de bergen. De vroege middag was zonnig en helder, niet de norm, maar ook niet al te ongebruikelijk op het Seward-schiereiland. De stilte was compleet, want zelfs de Savannah Sparrow die we tijdens de wandeling hadden gehoord, was stil geworden. Plotseling werd de vrede verbroken door het kenmerkende gefluit van een wulp. We konden de vogel, terwijl hij op een afstand van de toendra opsteeg, boven de horizon zien fladderen voordat hij onze kant op draaide. Terwijl de vogel een bocht maakte, konden we de bleekgele kleur en de kaneelbruine staart bijna zien gloeien in het felle zonlicht. Dit was de reden dat we deze bergkam hadden beklommen, om de zeldzame borstelkrulwulp op zijn afgelegen broedplaatsen te zien. De vogel maakte een lange lus voordat hij weer naar beneden gleed en bij de landing weer opging in de toendra. We glimlachten allemaal terwijl sommigen van ons verder wandelden om een ​​beter zicht te krijgen. De vogel was neergestreken, lag tevreden op de toendra en liet zelfs zijn gelijknamige veren zien.

Onze Alaska-reizen zijn rijk aan deze speciale momenten: ongerepte wildernis, eenzaamheid en ongelooflijke vogels. Alaska is een grote plaats, ongeveer even groot als Zuid-Afrika en twee keer zo uitgestrekt als Texas, met uitgestrekte ongerepte bossen, toendra’s zonder wegen en ontoegankelijke bergen. Omdat er zo veel terrein te bestrijken is, concentreren onze Alaska-reizen zich op de speciale Arctische vogels, indrukwekkende zoogdieren, adembenemende landschappen en de beste locaties in de staat waar het allemaal samenkomt. Van het uiterste westen van de temperamentvolle Beringzee tot het ruige binnenland rond Denali, de hoogste berg van Noord-Amerika, via de spectaculaire fjorden van het Kenai-schiereiland en de grimmige hoge arctische toendra van Barrow, onze tours bieden een uitgebreide dekking van alle unieke vogelgebieden . Hieronder vindt u een korte samenvatting van enkele van de plaatsen die we bezoeken.

Buiten Nome bezoeken we natuurlijk het beroemde Coffee Dome-gebied waar we op zoek gaan naar Bristle-thighed Curlews zoals hierboven beschreven, maar er zijn nog genoeg andere vogels te zien. De stad Nome biedt een perfecte uitvalsbasis met comfortabele accommodatie en een uitgebreid wegennet van in totaal 450 kilometer, dat toegang biedt tot subarctische toendra's, meren en rivieren, stukjes boreaal bos, lagunes en eindeloze kustlijn. Met andere woorden: een paradijs voor vogels en vogelaars. Dankzij de uitstekende wegen kunnen we snel tussen verschillende habitats reizen, waardoor een kwaliteit van arctische vogels te zien is die nergens ter wereld ongeëvenaard is. Een overvloed aan broedende en migrerende kustvogels kan gemakkelijk worden waargenomen en gefotografeerd, waaronder de Kanoet, de Zwarte Steenloper, de Rotsstrandloper, de Surfbird, de Roodhalsstrandloper en de Pacifische en Amerikaanse Goudplevieren. De lagunes en baaien herbergen grote aantallen watervogels, waarbij alle vier de eidereenden mogelijk zijn. Nome is ook een van de weinige plaatsen in Alaska waar Zwartkeelduikers broeden en Geelsnavelduikers regelmatig voorkomen – op sommige tochten hebben we binnen een uur alle soorten duikers ter wereld gezien! Verder weg van de kust herbergen ruige kliffen Gyrfalcon-eyries, lage struiken ondersteunen de broedpopulaties van Blauwborsten en Oost-Gele Kwikstaarten, en wilgenstruiken herbergen Arctische Warblers – allemaal soorten met een beperkt verspreidingsgebied in Noord-Amerika. Tijdens onze voorjaarsbezoeken weerklinkt de toendra van zangers, lijsters en mussen, die letterlijk de hele dag en nacht zingen. Er is geen plaats zoals Nome.

Verder naar het zuiden en westen ligt de uitgestrekte wildernis rond Denali, beschermd in een enorm nationaal park. Onze tocht hier brengt ons dicht bij de berg voor een spectaculair landschap en de gezonde populaties grote zoogdieren die in het park gedijen. Een dagexcursie hier met een van de bussen van het park levert meestal uitstekende waarnemingen op van bruine beren, dunhoornschapen, kariboes en elanden, terwijl af en toe wolven, lynxen en veelvraat worden gezien. Het vogelleven hier lijkt te worden gedomineerd door roofvogels, waaronder steenarenden en vaak haviksuilen. De open toendra herbergt elegante langstaartjaegers en twee soorten sneeuwhoenders. De route gaat verder langs de afgelegen Denali Highway, die 220 kilometer lang parallel loopt aan de betoverende Alaska Range. De twee dagen hier zijn tot de rand gevuld met speciale soorten en we zoeken naar statige trompetzwanen, indrukwekkende Amerikaanse dippers, zeldzame Smith's Longspur, nomadische Boheemse Pestvogel, zwervende witvleugelkruisbekken en een overvloed aan andere broedende soorten uit het binnenland.

Het Kenai-schiereiland ten zuidwesten van Anchorage herbergt fjorden, gletsjers die uit het Harding-ijsveld stromen, en gematigd regenwoud met verschillende soorten die hier aan de noordelijke grenzen voorkomen. In de bossen en bij een drukke voederplaats zoeken we naar slanke noordwestelijke kraaien, gedurfde kastanjerugmezen en kleurrijke dennengrosbeaks. In het met mos gedrapeerde hemlocksparbos achtervolgen de etherische liederen van Varied Thrushes de schaduwen, terwijl de levendige tonen van een Pacific Wren weerklinken vanaf een zonovergoten plek. De belangrijkste attractie hier is het Kenai Fjords National Park en zijn talrijke gletsjers die uit de bergen uitmonden en in dramatische ijsvallen in de zee afkalven. Een volledige dag per boot zorgt voor een ongeëvenaarde verkenning van fjorden en kleine eilanden vol met nestelende zeevogels. Een van de vogelhoogtepunten hier is de weinig bekende Kittlitz's Murrelet, die dichtbij de gletsjers te vinden is, waar hij zich tussen de brokken ijs voedt. Tijdens de reis is de zee vol met Tufted en Horned Puffins, Rhinoceros Auklets, Pigeon Guillemots en Marbled Murrelets. Onder de talrijke Pelagische Aalscholvers zijn meestal enkele opvallende Roodschouderaalscholvers te vinden. Bultruggen en orka's foerageren gewoonlijk in de baaien, terwijl Steller's zeeleeuwen kolonies hebben op de rotsen voor de kust. De broedeilanden en kliffen zijn bezaaid met gewone en diksnavelmuren, plus massa's drieteenmeeuwen. Eén bijzonder druk eiland kan alleen maar worden omschreven als een papegaaiduikerbijenkorf, terwijl honderden van deze komische vogels door het nabijgelegen luchtruim zwermen. Deze boottocht is een van de meest memorabele dagen van de rondreis en is gevuld met een bijna overweldigende weergave van het leven.

Het meest noordelijke deel van de tour brengt ons naar Barrow, ook wel bekend als Utqiaġvik. Deze kleine stad ligt op een breedtegraad van 71,2906° N, oftewel ongeveer 565 kilometer ten noorden van de poolcirkel, en grenst aan de Noordelijke IJszee, die tijdens onze bezoeken nog steeds gedeeltelijk bevroren is. De wegen rond de stad, hoewel niet uitgebreid, leiden naar vlakke, drassige en onbelemmerde hoge arctische toendra's waar duizelingwekkende aantallen nestelende watervogels en kustvogels leven. Een van de belangrijkste trekpleisters voor vogelaars op de noordhelling zijn de eidereenden en hier is het mogelijk om alle soorten eidereenden ter wereld van dichtbij te leren kennen, vooral de zeldzame brilvormige en prachtige Stellers eidereenden. Zo ver naar het noorden wordt de toendra gepatrouilleerd door drie soorten jagers en natuurlijk de witte uil van het noorden, Sneeuwuil, die rond Barrow nestelt en tijdens goede lemmingjaren bijzonder overvloedig kan zijn. Op de Noordelijke IJszee worden de voorste delen van het pakijs bezocht door migrerende duikers en meeuwen, waaronder mogelijk Ivoor- en Rossmeeuw.  

De bevroren kustlijn wemelt ook van de zeehonden, die af en toe ijsberen aantrekken. Toch zijn de meest voorkomende vogels in Barrow kustvogels en hoewel veel vogelaars arriveren met dromen over eidereenden en uilen, vertrekken velen met een hernieuwde waardering voor deze langeafstandskampioenen van de vogelwereld. De vijvers, slews, moerassige randen en grindbanken zijn een toevluchtsoord voor broedende strandlopers en onder de middernachtzon houden de vertoningen, oproepen, territoriale aanvallen en hectische voeding nooit op. Halfpalmstrandlopers en Westelijke Strandlopers zweven in de lucht en uiten hun liedjes, terwijl de vreemde Borstruiter met een opgeblazen luchtzak krast terwijl hij halve cirkels over de toendra vliegt. Langsnavelige Dowitchers jagen elkaar door de lucht en keurige Amerikaanse Goudplevieren onderzoeken hun territorium vanaf opgeheven pollen, terwijl een Wilsons Snip onophoudelijk belt vanuit een telefoonpost. In elke plas en stukje open water proberen kleurrijke Rode en Roodhalsfrantropen elkaar te slim af te zijn en in een paar hoeken van de toendra zetten de ongewone Witstuitstrandlopers en Baridenstrandlopers territoria op. De meest spectaculaire vertoning vindt plaats op een bescheiden stukje drogere toendra, waar de ongewone Buff-breasted Strandlopers lekken met opgeblazen borsten en opgeheven vleugels terwijl de witte onderkant wappert als kleine witte vlaggetjes op de toendra. De duidelijke mogelijkheid dat een zeldzame kustvogel vanuit Azië naar het gebied afdwaalt, voegt altijd een extra laagje opwinding toe aan een bezoek aan Barrow en op eerdere reizen hebben we Roodhals- en Kleine Strandlopers, Kemphanen en Wulpstrandlopers gevonden.

Buiten het vasteland herbergen verschillende eilandketens en -groepen een schouwspel dat heel anders is dan de toendra, het boreale bos en de bergen. Hier herbergt de onstuimige en rijke Beringzee miljoenen zeevogels die naar afgelegen eilanden trekken om te nestelen. We bezoeken St. Paul op de afgelegen Pribilofs-eilanden, die ook wel de Galapagos van het noorden worden genoemd. Terecht, met een half miljoen Noordelijke pelsrobben die hier in kolonies broeden en 15 soorten zeevogels de kliffen bezoeken. Het meest bekend is dat de Pribilofs de thuisbasis zijn van bijna alle roodpootmeeuwen ter wereld en deze aandoenlijke meeuwen kunnen gemakkelijk worden waargenomen naast hun meer wijdverspreide neven, de drieteenmeeuwen. Papegaaiduikers en murres verdringen zich op richels op steile kliffen en de luidruchtige Kuif- en Parkiet-Auklets zijn ertussen te vinden. De kleine Least Auklets geven de voorkeur aan rotsstranden waar honderden mensen vlak voor de waarnemer zullen zitten en tjilpen. De locatie van St. Paul Island, bijna in het midden van de Beringzee, maakt het een ideale val voor zwervers en tijdens voorjaarstochten worden meestal overheerlijke lijsten van zeldzaamheden geregistreerd, waaronder tafeleend, zeearend, veel Aziatische kustvogels, Siberische robijnkeel, appelvink, grijze Kwikstaart, en nog veel meer. Het eiland herbergt ook een grote populatie poolvossen, hier voornamelijk bruin van kleur, die niet bang zijn voor bezoekers en gemakkelijk gefotografeerd kunnen worden.

Alaska is een paradijs voor natuurfotografen en op al onze reizen zijn er volop mogelijkheden: van onbevreesde zeevogels tot prachtige watervogels, met kustvogels, kleurrijke grasmussen en grote zoogdieren. De lange uren daglicht, de onvermoeibare korhoenders en het ongeëvenaarde landschap zullen bezoekers achterlaten met een tas vol herinneringen en een sterk verlangen om terug te keren. Ga met ons mee op een avontuur van Alaska-formaat.