Boheemse Pestvogel van Adam Riley, Witstaartrobin van Shailesh Pinto, Chinese Monal van David Hoddinott

Adam Walleyn – Japanse Nachtreiger

Mijn hoogtepunt van het jaar tot nu toe is een makkelijke keuze: de Japanse nachtreiger. Een soort die ik in drie landen ternauwernood had gemist, het werd een vogel waarvan ik dacht dat ik die nooit zou zien. Ik leidde onlangs de Japan – Spring Highlights-tour, maar de vogel stond niet eens op mijn radar. Ook al is de soort in wezen een endemische broedvogel voor Japan, hij wordt daar nooit gezien op vogeltochten, en eventuele broedlocaties worden uiterst geheim gehouden.

Maar toen ik een nachtelijke rit op Amami beëindigde, zag ik een grote vogel in een boom zitten. Toen ik beter keek, besefte ik dat het een reiger was. Ervan uitgaande dat het een jonge Zwartgekroonde Nachtreiger zou zijn, realiseerden we ons tot onze grote vreugde dat het een Japanse Nachtreiger was, een soort die naar verluidt in deze tijd van het jaar nog niet eerder vanaf het eiland is waargenomen. Wat een schok! En, net zo verbazingwekkend, vonden we er de volgende ochtend nog twee op klaarlichte dag, foeragerend langs een ander bospad. Het geheel was een beetje surrealistisch.

André Bernon – Witvleugeleend

Met een afnemende wereldbevolking, naar verluidt tussen de 350 en 1.500 individuen, zoals geschat door de IUCN, was het vinden van de gewilde Witvleugeleend een absoluut hoogtepunt voor de hele reisgroep die zich bij onze Assam Extensie in het uiterste noordoosten van India voegde. .

We zochten deze schuwe eend in Nameri National Park. Nadat we de prachtige Jia Bhorelli-rivier waren overgestoken, begonnen we onze tocht naar dit ongerepte bos. Omdat er veel Aziatische olifanten, luipaarden en zelfs tijgers voorkomen, werden we door onze vertrouwde parkwachters naar de beste gebieden voor de eend begeleid. Terwijl we probeerden de vele andere vogelsoorten die in elk gebied voorkomen te filteren, concentreerden we ons op nieuwe soorten voordat we bij het belangrijkste trefpunt voor de eend aankwamen. Deze soort is extreem schuw en zeer gevoelig voor verstoring, dus we moesten ons doodstil houden en op ruime afstand blijven van de met algen bedekte beboste vijvers. Maar daar was hij dan, een enkele vrouwelijke vogel die onder een paar kluwen aan de rand van de vijver zat te rusten. Zelfs goedgetrainde ogen hadden moeite haar te herkennen. We genoten van een goed uiterlijk voordat we haar met rust lieten en wensten de soort het beste bij het herstel van bijna uitsterven.

Dušan Brinkhuizen – Keizerlijke watersnip

In maart kreeg ik een heel speciaal verzoek om de drie Gallinago- watersnippen in de hoge Andes van Ecuador te targeten. We konden zeker proberen te zoeken naar Andes-, Noble- en Imperial Snipe, maar er waren geen garanties! Geen van deze cryptische en ongrijpbare wezens is gemakkelijk waar te nemen, vooral Imperial Snipe niet, dat nog steeds behoorlijk mythisch is. We hadden drie dagen de tijd om deze ongelooflijk uitdagende zoektocht aan te pakken. Vanuit Quito hadden we snel toegang tot zowel de oostelijke als de westelijke helling van de Andes. Ik besloot eerst met de zeldzaamste en lastigste soort te beginnen: de keizerlijke of gestreepte watersnip ( Gallinago imperialis ). Het werd pas in 1990 in Ecuador ontdekt en daarvoor was het vrijwel onbekend (afgezien van het 19e-eeuwse exemplaar uit Colombia en enkele waarnemingen in Peru).

Erik Forsyth - Geelstuitvliegenvanger

Mijn favoriete waarneming de laatste tijd is zonder twijfel een Geelstuitvliegenvanger, die ik zag op trek aan de Chinese kust ten zuiden van Shanghai. Ik heb ernaar verlangd deze soort te zien in zijn overwinteringsgebieden in Zuidoost-Azië, maar ik leidde altijd tochten naar die gebieden toen de vogels terug waren op hun broedgebieden in Noord-China en Siberië.

De trek was in volle gang en het regenachtige weer had de vogels in een bos aan de kust tegengehouden. Lijsters, gorzen, vliegenvangers en grasmussen waren overal en plotseling maakte ik verbinding met een onmiskenbaar mannetje op slechts enkele meters afstand, dat insecten aan het vangen was. Ik heb een aantal minuten genoten van de aanblik van deze vogel, voordat hij vertrok en mij in een staat van extase achterliet.

Forrest Rowland – Blauwogige grondduif

Mijn beste vogelwaarneming afgelopen mei was de beroemde Blauwogige Grondduif. Na zijn recente herontdekking in 2017 is deze kleurrijke soort, plaatselijk bekend als Rolinha-da-cerrado, uitgegroeid tot dé vogel voor natuurbehoudsinspanningen in de Neotropen. De blauwogige grondduif werd verondersteld uitgestorven te zijn, met de laatste bevestigde waarneming van de soort meer dan 75 jaar geleden, en werd ontdekt door een milieuadviseur die in Minas Gerais onderzoek deed naar eucalyptusplantages. Tijdens een van zijn onderzoeken hoorde hij de duidelijke, vreemde roep van de duif! Na enige moeite kon hij het bestaan ​​van deze ernstig bedreigde soort bevestigen in een bizar overgebleven cerrado-habitat op zandgrond in de rotsachtige bergen bij Botumirim. Het was mij een genoegen om natuurbeschermingskampioen Bernard Master te vergezellen naar dit afgelegen deel van Brazilië op zoek naar de blauwogige grondduif, samen met vele andere zeldzame schoonheden. We hadden een etherische ervaring met een zingende man die spectaculair poseerde voor uitzicht en foto's. Tijdens onderzoeken van de afgelopen twee jaar zijn slechts twintig exemplaren gevonden, waardoor dit een van de zeldzaamste vogels op aarde is.

We hebben niet alleen deze fantastische soort gevonden, maar we zijn er ook in geslaagd een litanie van de bijzondere en endemische vogels van Brazilië te vinden. In feite heeft deze tour maar liefst 25 nieuwe soorten opgeleverd voor de 'Rockjumper Lifer List'.

Gareth Robbins - Steenhoenders met grijze nek

In maart had ik het grote geluk een last-minute op maat gemaakte tour naar Kameroen te mogen leiden. Het grootste hoogtepunt van onze reis was het vinden van de prehistorisch ogende Grijsneksteenhoenders. Deze soort is te vinden in het hete en vochtige Campo Ma'an National Park in Zuid-Kameroen, grenzend aan Equatoriaal-Guinea. We moesten een nacht in het park doorbrengen, in een eenvoudige schuilplaats zonder elektriciteit, omdat de beste tijd om naar de soort te zoeken in de middag is. Blijkbaar zijn de vogels actiever na regen, en ongeveer een uur voordat we de plek bezochten, was er een zware regenbui. Met de hulp van een lokale gids en parkwachter kwamen we uiteindelijk aan bij de rotsachtige inselberg midden in het bos, en het kostte ons slechts een paar minuten voordat we een van deze bizar uitziende vogels voor het eerst zagen. We zaten een uur stil en zo nu en dan kregen we prachtige close-ups van de vogels. Onze lokale gids schatte dat we minstens acht individuen zagen.

Stephan Lorenz – Hendersons Ground Jay

Nadat we tijdens onze Qinghai-extensie in China een winderige middag hadden doorgebracht met wandelen over de woestijnvlakten bij het Chaka-meer in het oosten van Tibet, keerden we terug naar de stad zonder de gehoopte Henderson's Ground Jay te hebben gezien, en slechts een glimp van Pallas' Zandhoen. Tijdens het diner bespraken we onze opties voor de laatste dag van de tour, en iedereen wilde het de volgende ochtend graag nog een keer proberen. Toen de weersomstandigheden aanzienlijk verbeterden, gingen we opnieuw te voet op pad en vonden al snel op enige afstand een enkele grondgaai. Enkele ogenblikken later vonden we een familiegroep van twee volwassenen en een juveniel waardoor we deze unieke soort van dichtbij konden volgen en echt konden bestuderen. Deze bijzondere vogel is volledig aangepast aan de open, dorre habitats van het Tibetaanse plateau, en kan verrassend cryptisch en behendig zijn in het wegrennen, dus deze uitgebreide waarneming gold als een absoluut hoogtepunt van een succesvolle tour. Uiteindelijk maakte zelfs een Pallaszandhoen een bevredigende vlucht.

Rob Williams – Kleine meeuw

Geen enkele vogel, maar een massale aankomst. De Donaudelta was koel geweest op onze eerste dag van de Rare Bird Club Conservation Tour naar Roemenië, en terwijl we genoten van geweldige uitzichten op veel inheemse soorten, was het duidelijk dat de meeste migranten nog niet waren gearriveerd. Dit veranderde allemaal de tweede middag, toen onze boot een hoek omsloeg en we een met riet omzoomd meer binnengingen waar duizenden Dwergmeeuwen verwoed insecten aan het jagen waren. De meesten waren volwassenen, maar ongeveer 15% waren 1e en 2e zomervogels. Terwijl we toekeken, kwamen er groepen van 50 tot 100 mensen binnen om de massa nog groter te maken. Verspreid tussen hen bevonden zich kleinere aantallen van de drie moerassterns: de zwarte, de witvleugelige en de bakkebaard. Het waren allemaal vogels die de meesten van ons al eerder hadden gezien, en die ik goed kende, maar getuige zijn van zo’n actieve migratie en hun vraatzuchtige bijtanken van pas uitgekomen insecten was een hoogtepunt tijdens een tocht vol vogels.

Yoav Perlman – Pander's Ground Jay

Een heel bijzondere vogel die we zagen tijdens de Oezbekistan-etappe van onze Best of Central Asia-tour was Pander's Ground Jay, liefkozend bekend als GJ. Deze unieke en zeer gelokaliseerde vogel leeft diep in de Kyzylkum-woestijn, weg van de mens. Het heeft de neiging om een ​​paar uur na zonsopgang te 'verdampen', dus om het te kunnen zien verlieten we Buchara om 03:00 uur. Onze uitstekende lokale gids beschikte over actuele informatie over waar we het konden vinden, dus bij zonsopgang waren we in positie. Ik begon te scannen met mijn kijker, en een paar seconden later zat hij in al zijn glorie in een struik, een mannetje dat zijn territorium bewaakte. Oef... Nadat alle gasten een goed zicht hadden gekregen, overwogen we om de vogel van dichterbij te benaderen zonder hem te storen, maar dat was niet nodig. Hij begon te doen wat GJ doet: hij liep over de grond, naar ons toe. Hij plukte onderweg larven en kevers en liet ons hem te voet volgen op zijn foerageermars. Wat een bijzondere ervaring.

Rallid zoektocht

Nooit eerder in de vogelgeschiedenis werd een reis zo uniek en gedurfd aangeboden als Rockjumper's Rallid Quest 2019. Deze opwindende nieuwe tour voerde ons door Zuid-Afrika, Zimbabwe en Zambia, waar we ons op vrijwel elke mogelijke crak, kwartel, kwartel, pluisstaart, watersnip en rail richtten; misschien wel enkele van 's werelds moeilijkste vogels om te zien. Ons uiteindelijke totaal van 501 geregistreerde vogelsoorten was indrukwekkend genoeg, maar dit omvatte verschillende mythische soorten die je zelden op onze andere reizen tegenkomt.

De tour begon in het hooglandstadje Wakkerstroom, gelegen in de graslanden die het oosten van Zuid-Afrika bedekken. Hier gingen we op zoek naar de uitdagende (hoewel vaak beschouwd als het gemakkelijkste lid van deze moeilijke familie!) Roodborstpluisstaart. We gebruikten verschillende technieken en uiteindelijk zagen we een prachtig mannetje tussen de gaten in de bullrushes schieten. Andere opmerkelijke afleidingen hier waren de met uitsterven bedreigde Rudd's en Botha's leeuweriken, de Geelhalspieper, de Afrikaanse Moeras, de Afrikaanse Watersnip en een groot aantal prachtige watervogels. Van daaruit reden we zuidwaarts richting de stad Hilton, de thuisbasis van Rockjumper, gelegen op de beboste oostelijke helling van Zuid-Afrika. Hier vingen we een glimp op van een mannelijke Buff-spotted Flufftail in een zorgvuldig geënsceneerde arena. Andere hoogtepunten in dit gebied waren de bijna endemische Bush Blackcap, Knysna Turaco, Red-capped Robin-chat, Orange Ground Thrush en de prachtige Knysna Turaco. De volgende locatie was Ntsekeni, gelegen in de uitlopers van de indrukwekkende Drakensbergen. Onze belangrijkste prooi hier was de mythische gestreepte pluisstaart, een soort die zelfs door lokale Zuid-Afrikaanse vogelaars zelden wordt gezien. Deze kleine ralids bewonen dikke bergachtige graslanden waar ze uitstekend verborgen blijven, hoewel ze bijna constant roepen. Het duurde een tijdje, maar uiteindelijk vingen we twee mannetjes die over een zorgvuldig aangelegde kloof schoten – een echte traktatie, zelfs voor ons als gidsen! Het laatste deel van de Zuid-Afrikaanse etappe voerde ons terug door Johannesburg, de grootste stad van het land, waar een beroemd moerasland ons de schaarse en onvoorspelbare Bonte Krake opleverde, evenals nog een aantal roodborstflufftails en de gewone Zwarte Crake.

De tweede etappe van deze unieke tour bracht ons naar Harare, de hoofdstad van Zimbabwe, waar onze tijd gelijkelijk werd verdeeld tussen verschillende seizoensgebonden overstroomde graslanden en het endemisch rijke miombo-bos. De wetlands leverden de Streaky-breasted Flufftail en de Striped Crake op, twee mythische soorten waarvan veel van onze in Afrika gevestigde gidsen nog steeds alleen maar dromen om ze te zien, samen met een ondersteunende cast van de meer algemene Afrikaanse en kwartelkoning. Deze 'dambos' (de lokale naam die aan zulke graslanden wordt gegeven) vormden het leefgebied van verschillende andere opmerkelijke soorten, waaronder de indrukwekkende Zwarte Coucal en de prachtige Rosy-throated en Yellow-throated Longclaws. De bossen waren net zo goed, en we vonden al snel verschillende belangrijke endemische soorten uit het Miombo-bos, waaronder de Green-backed Honeybird, Black-eared Seedeater, White-breasted Cuckooshrike, African Spotted Creeper, White-crested Helmetshrike en Southern Hyliota.

Vervolgens verlieten we Zimbabwe en reisden noordwaarts naar het buurland Zambia. Onze reis ging verder naar het uiterste noorden van het land, waar we Mutinondo Wilderness bezochten; zeker een van de beste vogelplekken van Afrika. Hier hebben we de mythische Kastanjekoppluisstaart opgenomen, samen met de Roodborst- en Streaky-breasted Flufftails. We hebben hier ook de reeks miombo-bos-endemische soorten voltooid, met zulke lastige soorten als de Western Miombo, Anchieta's en Western Violet-backed Sunbirds, Bar-winged Weaver, Pale-billed Hornbill, Reichard's Seedeater, Miombo Scrub Robin, Yellow-bellied Hyliota, Roodbuik- en Miombo-mezen, en de schaarse trekkende Turkse vliegenvanger. Andere hoogtepunten waren de prachtige Ross's en Schalow's Toeraco's, Swamp Nightjar en Coppery-tailed Coucal.

Dit was echt een reis als geen ander en we kijken ernaar uit om deze tour in 2020 opnieuw te organiseren!

Deze Rallid-tour en andere, zoals Dusan's Snipe-missie of Forrest's megatrip naar Brazilië, zijn allemaal prachtige voorbeelden van wat ons op maat gemaakte team regelmatig doet. We kunnen elke gewenste tour opzetten om een ​​specifieke familie of meerdere moeilijke soorten binnen een familie of land te targeten. Neem bijvoorbeeld PNG (Papoea-Nieuw-Guinea). Met de recente gezinssplitsingen die hebben plaatsgevonden, willen veel mensen die al eerder naar het land zijn gereisd graag terugkeren om de weinige gezinnen te vinden die ze nog nodig hebben, en we hebben de afgelopen jaren veel van deze speciale vogelfamiliereizen georganiseerd. Onze wereldwijde kennis is ongeëvenaard en als u op zoek bent naar een aantal zeer specifieke doelen, weten wij de beste plaatsen en locaties om deze te proberen te vinden.

Maryland Ornithological Society-conventie http://www.mosconvention.org/

Afgelopen 31 mei - 2 juni 2019 was de 72e ^jaarlijkse conventie van de Maryland Ornithological Society. Gevestigd in het gezellige studentenstadje Chestertown, centraal gelegen in de moerassen en weilanden van de oostkust van Maryland, kwam een ​​grote groep vogelaars, natuurliefhebbers, onderzoekers en natuurbeschermers bijeen.

We genoten van een verscheidenheid aan excursies langs het laaggelegen schiereiland Delmarva, waarbij we plaatsen bezochten als Poplar Island, Bombay Hook National Wildlife Refuge, Eastern Neck National Wildlife Refuge en nog andere fantastische vogelgebieden. Het evenement zelf werd gehouden in Washington College, waar Rockjumper, samen met ZEISS Sports Optics, Bird-Watcher's Digest en anderen, de eer had om als sponsor van het evenement te dienen. De American Birding Association was ook aanwezig en president Jeff Gordon was de hoofdspreker. ^jarig van de ABA , dat we graag vierden met onze ABA-vrienden tijdens het ABA Colombia-evenement dat Rockjumper in juli 2019 organiseerde. Op de MOS-conventie vonden Jeff Gordon en zijn collega's de grootste verrassingsvogel van het weekend toen ze een zingende vogel vonden Zwarte spoor. Het was des te verrassender dat het de hele dag consequent zong, waar een aantal van ons van konden genieten. De 72e ^MOS -conventie was erg leuk en we hopen de komende jaren terug te keren.

Indiana Dunes Birding Festival https://indianaaudubon.org/event/indiana-dunes-birding-festival-2019/

Rockjumper speelde een belangrijke rol als de enige sponsor van het Indiana Dunes Birding Festival van 16 – 19 mei 2019. Het drukke vijfdaagse evenement omvatte enkele tientallen goed bezochte excursies, zowel overdag als 's nachts, door het Indiana Dunes National Park, het Indiana Dunes State Park en de beste aangrenzende vogellocaties. Alle activiteiten werden zeer goed gecoördineerd door Brad Bumgardner, uitvoerend directeur van Indiana Audubon, met voorbeeldige hulp van nationaal en staatsparkpersoneel en talrijke deskundige vrijwilligers uit het nabijgelegen Chicago en andere steden.

Britse Vogelbeurs https://birdfair.org.uk/

Binnenkort vindt de grootste show van Birding plaats, en van 16 tot 18 augustus verzamelen duizenden vogelaars van over de hele wereld zich in Engeland in het Rutland Water Nature Reserve nabij Oakham. Honderden exposanten zullen aanwezig zijn bij het spektakel, waaronder Adam Riley, Keith Valentine, Sue Anderson, Holly Faithfull, Mark Beevers, Nigel Redman, Stu Elsom, Yoav Perlman en Paul Varney, die lezingen geven en Rockjumper vertegenwoordigen. Het is altijd een fantastisch evenement en we genieten oprecht van alle nieuwe gezichten en oude vrienden die we elk jaar weer zien. Als je van plan bent om aanwezig te zijn, kom dan even langs en zeg hallo.