Tanzania is zonder twijfel het ultieme Afrikaanse safariland. Nergens anders in Afrika bestaan ​​de vooropgezette ideeën van het continent werkelijk zo gedetailleerd: lange, in het rood geklede Maasai die hun magere vee hoeden, eindeloze graslanden bezaaid met afgeplatte acaciabomen en begraasd door kuddes zebra’s en wildebeesten, en dramatische vulkanische velden. caldera's boordevol groot wild en woeste roofdieren!

Een vraag die mij vaak wordt gesteld door vogelaars en natuurliefhebbers is: “Als ik Afrika maar één keer bezoek, waar moet ik dan heen?” Ondanks dat ik een trotse Zuid-Afrikaan ben, is mijn eerlijke antwoord Tanzania. Dit land beschikt over meer dan 1.000 vogelsoorten, uitgestrekte wildernissen, een fantastisch netwerk van beschermde gebieden, de grootste concentratie groot wild en roofdieren ter wereld, uitstekende lodges en vriendelijke mensen.

Sterk aanbevolen vogel- en natuurplekken zijn Selous Game Reserve, de Eastern Arc Mountains, de Pemba- en Zanzibar-eilanden en het Arusha National Park. Voor dit bericht heb ik geselecteerd wat, naar mijn mening, de drie essentiële en must-visit locaties in Tanzania zijn en deze vallen allemaal binnen het klassieke safaricircuit van Noord-Tanzania. Dit is het meest bezochte deel van het land en daar is zeker een reden voor! Grote delen van de regio zijn beschermde parken, goed onderhouden door toeristische infrastructuur en lodges, dicht bij elkaar en bieden het allerbeste op het gebied van wildobservatie en vogelspotten in Afrika. Het enige nadeel van de regio is de daaruit voortvloeiende populariteit, en het kan druk worden, maar door zorgvuldig kleinere lodges of mobiele tentenkampen te selecteren, kan dit worden vermeden. Een andere truc is om het laagseizoen van april tot en met mei te bezoeken, een geweldige tijd om vogels te spotten, met minder toeristenverkeer en bovendien is het ongeveer 20% goedkoper en worden toeslagen voor een eenpersoonskamer vaak kwijtgescholden!

Dus hier zijn mijn drie essentiële Noord-Tanzaniaanse locaties:

De Serengeti – ontleent zijn naam aan het Maasai-woord ‘serengit’ dat ‘eindeloze vlaktes’ betekent. Dit 12.000 vierkante kilometer grote ecosysteem strekt zich uit over het noordwesten van Tanzania tot aan de Maasai Mara in Kenia. Het meest bekend om de grote migratie van gnoes, een fenomeen van 2 miljoen gnoes, zebra's, gazellen en elanden die zich seizoensgebonden over de vlakten en bossen bewegen en een eeuwenoude koers volgen die in kaart is gebracht door seizoensregens. Negen maanden per jaar is deze grote, brullende kudde te vinden in de Serengeti en het aanschouwen van de lange rijen grommende gnoes die over de vlakten bewegen is werkelijk een opmerkelijke ervaring. De migratie wordt ook gevolgd door veel van de roofdieren van het park en grote aantallen leeuwen, cheeta's, luipaarden, gevlekte hyena's, jakhals en gigantische Nijlkrokodil profiteren van deze enorme overvloed aan eiwitten, vooral tijdens het afkalfseizoen, wanneer er wel 8.000 gnoe-kalveren worden geboren. gedaald per dag! Positief nieuws van de laatste tijd is dat de regering van Tanzania officieel heeft besloten de plannen voor een grote snelweg door de Serengeti te schrappen, die de migratie zou hebben verstoord en onnoemelijke schade aan het milieu zou hebben veroorzaakt.

Er zijn hier meer dan 500 vogelsoorten geregistreerd, een duizelingwekkend aantal vanwege de verscheidenheid aan habitats, variërend van open graslanden, rivierbossen, acaciastruiken, loofbossen, moerassen en meren. Typische soorten zijn onder meer drukke secretarisvogels die door de graslanden patrouilleren, families van gewone struisvogels, witbuiktrappen, geelkeelzandhoenders, gieren, slangenarenden en talloze zaadeters, waaronder mooie paarse grenadiers en groenvleugelpytlia's, om er maar een paar te noemen. De Serengeti herbergt ook een aantal serieuze specialiteiten waar de meest hardcore vogelaars naar op zoek zijn, waaronder de gelokaliseerde Grijsborstfauna, de bizarre Rufous-tailed Weaver (de laatste twee endemisch in het Serengeti-ecosysteem), Fischer's Lovebird, Usambiro Barbet en de onlangs herontdekte Karamoja Apalis.

Je kunt dag na dag doorbrengen in deze uitgestrekte en productieve wildernis van epische proporties zonder ooit het gevoel te hebben dat de grenzen zijn bereikt!

De aantrekkelijke grijze dwergfazant is endemisch voor het Serengeti-ecosysteem

 

Tarangire National Park – ligt ten zuiden van de Serengeti en is een reservaat van 1.100 vierkante kilometer, gecentreerd rond de Tarangire-rivier. Deze meerjarige waterloop is een toevluchtsoord voor wilde dieren, vooral tijdens het droge seizoen, wanneer duizenden olifanten en ander wild hier samenkomen. De met baobabs bezaaide bossen en moerassen van het park herbergen meer dan 550 vogelsoorten en ze komen zeker snel en dicht bij elkaar! Vooral de toegangspoort tot het park is een van de meest vogelrijke locaties waar ik ooit ter wereld ben geweest en in slechts een uur tijd kun je hier wel 100 soorten verzamelen! Bijzonderheden van dit park zijn onder meer de Tanzaniaanse endemische Ashy Starling, prachtige geelkraagdwergpapegaaien, Mottled Spinetail (spinetails in Afrika zijn gierzwaluwen met een kort lichaam en geen lange staart, sluipende zangvogels!) en Northern Pied Babbler. De wetlands herbergen lekkernijen als de roodbuikreiger, de statige zadelsnavelooievaar, de grijze kroonkraan, de langteenkievit en, als we geluk hadden, zoals we tijdens mijn laatste reis hadden, de prachtige karmijnbijeneter. Roofvogels, zowel overdag als 's nachts, zijn er in overvloed in dit park, van enorme Verreaux's Oehoe's die in lommerrijke bomen langs de rivier nestelen tot Afrikaanse Havikarenden en Hagedisbuizerds in de bossen. En natuurlijk is het grote spel een extra bonus. Olifanten zijn nergens zo overvloedig aanwezig en je bevindt je vaak midden in een vredige, grazende familiekudde, een bijzondere ervaring om zo dichtbij zulke enorme dieren te zijn. Tarangire is ook een uitstekend reservaat voor het zien van leeuwen, cheeta's en luipaarden; de laatstgenoemden houden er vooral van om te dutten op de grote takken van de vele worstbomen in het park.

De prachtige Northern Carmine Bijeneter is een zeldzame bezoeker van Tarangire

 

Ngorongoro-krater – is 's werelds grootste ononderbroken vulkanische caldera, 600 meter diep met een valleibodem van 160 vierkante kilometer. Het was oorspronkelijk een gigantische vulkaan, die qua hoogte mogelijk zelfs de Kilimanjaro uitdaagde, maar 2-3 miljoen jaar geleden stortte hij in elkaar en vormde het prachtige bouwwerk dat we nu de Ngorongoro-krater noemen! Verschillende lodges, gelegen op de beboste rand van de krater, bieden hun gasten ongelooflijke uitzichten (en vooral zonsondergangen) vanuit hun kamers en toegang tot een van 's werelds meest ongelooflijke natuurspektakels. Ongeveer 25.000 stuks wild maken van de krater hun thuis, waar ook de hoogste dichtheid aan grote roofdieren ter wereld leeft. Een typische dag doorgebracht in de krater levert waarnemingen op van talloze gigantische Afrikaanse olifantenstieren, echte grote slagtanden (interessant genoeg ontmoedigen de steile hellingen van de kraterwanden zowel familiekuddes olifanten als giraffen), duizenden zeer benaderbare Blauwe Wildebeesten, Vlaktezebra's, Kaapse buffels en gazelles, de gemakkelijkst te zien zwarte neushoorn van Oost-Afrika, maar ook enorme leeuwen met gouden manen, meer gevlekte hyena's dan je met een stok kunt schudden, en regelmatige waarnemingen van cheeta's, luipaarden en andere roofdieren.

Het vogelen is net zo verbazingwekkend. De meer open graslanden zijn bezaaid met Kori Trappen, 's werelds zwaarste vliegende vogel. In het broedseizoen springen Jackson's Widowbirds uit het hoge gras tijdens een van 's werelds vreemdste tentoonstellingsvluchten. De schattige Afrikaanse kwartelvinken zijn het best te zien als ze naar beneden komen om te drinken bij waterpoelen. De mooie Rozekeellangklauw is nergens gemakkelijker te vinden. Het enorme, zoute Lake Magadi trekt duizenden grote en kleine flamingo's aan, evenals vele watervogels en steltlopers. Het Lerai-bos wordt gedomineerd door hoge acaciabomen en wemelt van de vogels. Het is een geweldige plek om roofvogels te zoeken, waaronder Bateleur, Martial Eagle en talloze soorten gieren. In de noordelijke wintermaanden zijn er veel Palaearctische migranten: de Grote Merel, de Nachtegaal, de Oostelijke Olivijnzanger, om er maar een paar te noemen. Delen van de kraterwand en hellingen worden gedomineerd door Afromontane bossen en hier is vogelen een genot. Vooral Sunbirds gedijen goed en tot de bewoners behoort onder meer de unieke, sikkelsnavelige Golden-winged Sunbird, maar andere hoogtepunten zijn Tacazze, Bronzy en Eastern Double-collared. Andere specials waar u op moet letten zijn onder meer Hildebrandt's Francolin, de verzengend heldere Schalow's Turaco, Cinnamon-chested Bee-eater en Oriole Finch.

De tijd die u op deze magische locaties doorbrengt, wordt automatisch omgezet in herinneringen van uw leven! Het enige wat ik kan zeggen is: doe het!

De zwaarste vliegende vogel ter wereld, de Koritrap, komt prettig veel voor in de krater; hier pronkt een mannetje

 

De afwijkende Goudvleugelhoningvogel is een van de doelsoorten op de beboste kraterrand

Alle afbeeldingen © Adam Riley